Update

Hoi!

Ik dacht...het wordt weer ns tijd.
Er is namelijk veel gebeurd de afgelopen 2 weken. Ik ben natuurlijk weer aan het werk en woon weer in mn 'eigen' huisje.
Dit is lekker, maar was ook weer wennen.
De kinderen waren heel enthousiast me weer te zien en vroegen zich af waarom ik dan niet naar Nederland was....Het is wel leuk te merken dat nu ik de enige vrijwilliger in DCC(weeshuis) ben, de kinderen sneller naar me toe komen met dingen. In de week dat de kinderen nog vakantie hadden, heb ik met groepjes van 3 kinderen activiteiten gedaan. Met het ene groepje ging ik een stukje wandelen, met een ander flessenvoetbal doen op het strand en met de kleintjes kleien. De meeste kinderen konden hier echt van genieten, van dat beetje extra aandacht alleen voor hun groepje. Daarnaast ben ik bezig een opzet te maken voor een ik-boek voor alle kinderen,waar een stage bij de jutters al wel niet goed voor is;)
In het ik-boek vult elk kind in: hoe heet ik, hoe oud ben ik, waar hou ik van, wat vind ik leuk op school, waar ebn ik goed in, waar ben ik bang voor, waar woon ik nu, enz enz. Het lijkt me goed voor de kinderen om op deze manier bezig met hun zelfbeeld te zijn. Misschien kunnen ze zelfs op een gegeven moment samen met een huismoeder een pagina invullen over hun familie, zodat ze weten dat ze niet helemaal alleen op de wereld zijn. Daarnaast kunnen ze in dit boek werkjes en tekeningen bewaren, want op dit moment verdwijnt dit altijd. Lijkt me een leuk plan, ben benieuwd!

De kinderen gaan sinds deze week weer naar school, echt geweldig met wat voor enthousiasme ze hiermee bezig zijn. De eerste dag dat ze naar school gingen waren ze helemaal zenuwachtig en kreeg ik ineens allemaal knuffels voor ze gingen. Ze stonden buiten het hek te wachten tot ze weg gingen...en maar zwaaien...'bye! bye!'
Ze moeten om 6 uur op school zijn (:O) en zijn om 17 uur weer vrij. Lange dagen dus....voor veel kinderen ook wel erg vermoeiend. Vooral voor de kinderen die nu net naar de eerste klas zijn, die worden dan ook savonds tijdens devotion vaak naar bed gestuurd omdat ze gewoon zitten te slapen, haha! Ik haal de kinderen meestal van school, hoef ze gelukkig niet te brengen(dat zou weer 5.30 uur op betekenen)! In de ochtend help ik Rebecca(teacher) met de nursery klas, dit jaar gaan ook de aller kleinsten naar school(3,4jaar). Heel leuk om te zien hoe ze stralen als ze 1,2,3.5..8.10!! tellen en iedereen juigt, hihi!
Als de oudere kinderen uit school zijn help ik met huiswerk. Dit is trouwens echt pittig, want ze krijgen alle vakken in het Engels. Echt moeilijk als je wiskunde wilt uitleggen, maar je hebt geen idee wat de omtrek, inhoud, delen door, vermenigvuldigen enz in het Engels is. Naja, ik zal er vast op een gegeven moment beter in worden..

Zoals je merkt, genoeg te doen. Nog 3 weken, dan ga ik als het goed is op reis...het wordt al bijna aftellen, maar dat wil ik eigenlijk niet. Ik zou niet veel langer in het weeshuis willen werken, maar ik wil ook geen afscheid nemen van Kenia. Ik ben gaan houden van de zon die altijd schijnt, van de straatbeelden, van de matatu-ritjes, van de cultuur, van de geuren, van de mensen, van de relaxte sfeer, van de vriendelijkheid. Van de momenten dat je op straat loopt, iedereen je gedag zegt, er altijd wel iemand vraagt hoe het met je gaat of je welkom heet in Kenia(wat best grappig is als je er al 4 maanden woont), van de bewondering als je verteld wat je hier doet...

Misschien raar voor jullie om hierover te lezen, terwijl er ondertussen zoveel spanning in en rondom Kenia heerst. Ik ben de afgelopen dagen niet de stad in gegaan, omdat er demonstraties gepland waren. Maar als ik er dan vandaag weer kom, is het alsof er niets is gebeurd. De verkoolde autobanden zijn aan de kant geveegd, de winkels zijn weer open, de boodschappen worden weer ingeslagen, de groente en fruit wordt in grote hoeveelheden weer naar de markt gebracht en iedereen gaat weer verder...
Ik kreeg een mailtje van de Nederlandse ambassase vorige week, dat ik tijdens de demonstraties moest blijven waar ik was en wat voorraad in moest slaan. Dan besef je weer even dat het toch wel serieus is..maar vandaag had ik een mailtje dat de demonstraties voorlopig stopgezet zijn en ze het nu op een andere manier gaan proberen, namelijk door bedrijven te boycotten. Ik ben wel blij dat ze doorhebben dat dit niet werkt. Raila wil demonstreren, maar Kibaki heeft politie en het leger in de hand en houdt de demonstraties vervolgens tegen, wat weer veel frustratie en boosheid bij de ODM-ers(partij Raila) veroorzaakt, wat er voor zorgt dat ze uit boosheid de raarste dingen gaan doen, zoals een treinrails slopen :S
Ik hoop dat Kibaki snel gaat in zien dat dit echt een onregeerbare situatie is, dat het gewoon geen nut heeft om op deze manier president te zijn. De meerderheid van het parlement is namelijk ODM aanhanger, dus zullen zij hem constant tegenwerken. Andersom zal Kibaki wetsvoorstellen van hun nooit aannemen. Constante strijd dus...ik zeg, doe de verkiezingen nou gewoon opnieuw en dit keer eerlijk. Wat zeggen jullie? ;)

Nou goed, even weer mn gedachten met jullie kunnen delen. Alles nog ok daar? Ja mn haar is lang he, san? Echt onhandelbaar ook, maar dat is een ander verhaal...

Vandaag lekker dagje strand in mn reemie:)

Dikke kussen van mij