Umoja - Reisverslag uit Thika, Kenia van Mirjam Benard - WaarBenJij.nu Umoja - Reisverslag uit Thika, Kenia van Mirjam Benard - WaarBenJij.nu

Umoja

Door: Mirjam

Blijf op de hoogte en volg Mirjam

18 September 2007 | Kenia, Thika

Hallo allemaal, daar ben ik weer ff! Weer ff een korte update...dus enjoy zou ik zeggen!


Headcount

Zaterdag zijn Rob en ik naar de Kenyatta primairy school geweest voor de headcount van straatkinderen in Thika. Alleen al op deze locatie troffen we over de hele dag tussen de 80 en 100 straatkinderen en jongeren aan. Samen met het Thika United voetbalteam hebben we activiteiten voor deze kinderen georganiseerd. Eerst moesten ze allemaal een interview ondergaan over hun straatleven, het was echt opvallend dat ze allemaal gewillig in een rij gingen staan voor deze gesprekken. Ik had verwacht dat dit het laatste was waar ze op zaten te wachten.
Het scheelt natuurlijk wel dat ze waarschijnlijk wisten dat ze eten kregen, wanneer ze meewerkten aan een interview. Alle kinderen die dit deden kregen namelijk allemaal een inkt-stempel op hun pink, zodat ze aan het eind van de dag eten konden halen. Tussen het interviewen en het eten in zaten een aantal uren die wij moesten opvullen met het aanbieden van activiteiten. De jongens van het voetbalteam trokken vooral de wat oudere straatjongeren aan, dus hebben Rob en ik ons voornamelijk met de jongere kinderen en meiden bezig gehouden. We hebben onder andere kringspellentjes en estafette georganiseerd(dit vonden ze echt geweldig!). Omdat er ook andere kinderen uit het dorp rondliepen, was het moeilijk te zien welke kinderen nou straatkinderen waren. Pas aan het eind toen de straatkinderen die geinterviewd waren eten konden halen, zagen we welke kinderen allemaal op straat rondzwerven. Aan sommige kinderen zie je het natuurlijk wel dat ze rondzwerven(en anders ruik je het wel), maar andere kinderen zagen er echt zo netjes en pienter uit....ongelooflijk. Die gaan dus gewoon naar school en zwerven daarna op straat rond om hun eten bij elkaar te sprokkelen. Ik vond het dan ook wel raar om daar weg te lopen en te bedenken dat we eigenlijk helemaal niets voor ze hebben gedaan, behalve eten gegeven. De straat moeten ze toch weer op.
Ik bedacht me, eigenlijk hebben wij helemaal geen straatkinderen. De zwervers bij ons zijn allemaal volwassen en elk kind dat iets ontspoort is, wordt in een of andere instelling opgevangen. Ik ben ook wel erg benieuwd naar de resultaten van het onderzoek in het algemeen, hoeveel kinderen het in heel Thika zijn en wat voor problemen ze aangeven. Als het goed is krijg ik de resultaten nog wel te horen.

Idris

Nou, Idris gaat niet echt vooruit tot nu toe. Het is echt een slap zooitje eigenlijk. In zn linkerarm is nog geen beweging te zien en hij is zo suf als een konijn. Dan maken ze een rontgenfoto van zn borst, ik neem aan om te kijken of hij tbc heeft, maar na 3 dagen heeft de dokter nog steeds niet naar de foto gekeken! Gisteren is Esther langs geweest en toen heeft ze te horen gekregen dat hij een hersenvlies ontsteking heeft, niet zo goed dus...Ze is er nu als het goed is, dus ik hoop dat ze duidelijkheid geven over hoe ze dit willen gaan behandelen, ik neem aan met antibiotica. Nu maar hopen dat hij dit overleeft en als hij het overleeft, dat hij er geen blijvende schade aan over houdt. Echt wel frustrerend dat ze steeds maar volhielden dat het ondervoeding was en dat ze nu misschien te laat zijn iets aan de ontsteking te doen. Hij is gewoon handstikke ziek...maar weer hopen op het beste.

Project

Ons plan voor de pre-nursery is ondertussen al goed op gang. We hebben eergisteren het huurcontract getekent voor een gebouw in Umoja(een sloppenwijk in Thika). We hebben een klein huisje waar we 15 kinderen tussen de 2,5/3 en 5 jaar kunnen opvangen. We zijn vandaag naar de primery en nursery school van Umoja geweest om te overleggen wat ze van ons plan vonden en om te inventariseren hoe duur nursery is, of er altijd plek is, enz. Ze waren hier erg enthousiast over en het lijkt ook allemaal wel goed op elkaar aan te sluiten.
Ons plan op dit moment is om zo snel mogelijk een groepsleiding, een social worker en een kok/schoonmaakster aan te nemen zodat het zo snel mogelijk kan gaan draaien. De eerste sollicitatiegesprekken zijn geweest, de social worker(care taker) is al zo goed als aangenomen. Hij woont in umoja en heeft een goed zicht op de families die er wonen en dus ook welke gezinnen geen eten, laat staan nursery, voor hun kinderen kunnen betalen. Dit worden de kinderen die de groepsleiding samen met de kok/schoonmaakster 5 dagen per week van 8 tot 15 uur opgevangen worden en van eten worden voorzien. Op de pre-nursery krijgen ze hun kans goed te ontwikkelen, niet alleen lichamelijk maar ook op sociaal gebied. Het is de bedoeling de kinderen zodra ze 5 jaar zijn te sponsoren om naar nursery te gaan. Hier leren ze het alfabet, van 1 tot 10 tellen, enz. Dit moeten ze kunnen voordat ze naar primairy school gaan(wat weer gratis is) en is als het goed is in een jaar aan te leren. Deze week gaan we het gebouw schoonmaken en schilderen in het thema jungle book, waar ik me samen met Rene op mag storten, joepie!
Jullie denken waarschijnlijk: zoiets heb je toch niet zomaar voor elkaar, daar komt toch onwijs veel bij kijken!? Dat is ook zo en daar zijn we ons ook zeker van bewust, maar we zijn zo in een paar dagen al aardig ver gekomen denk ik zelf en gelukkig hebben we de hulp van Nelson. Hij weet hoe alles hier werkt en zorgt ervoor dat we niet overal mzungu prijzen voor hoeven te betalen. Het opstarten en draaiende houden van dit project gaat natuurlijk aardig wat geld kosten, dus als jullie op een of andere manier aan maandelijkse sponsors kunnen komen, hoor ik het graag via mn mail! Het opstarten gaan we zelf betalen, mede dankzij al het sponsorgeld dat iedereen heeft. Ik heb Anouk en Jeroen beloofd hun geld aan een speciaal project te besteden, dus bij deze, echt super dat ik mede dankzij jullie dit kan doen.
Binnenkort weer een update!

Veel liefs mij

  • 18 September 2007 - 14:12

    Marjoke:

    Hoi Mirjam, wat een bericht zeg en wat kunnen jullie veel doen daar. Heb je ook wel eens even vrij om alles te verwerken wat je zien en te horen krijgt?
    Je bent in zo'n totaal andere wereld.
    Ik vind het fantastisch dat je dat doet allemaal.
    En mir ben jij net zo creatief als je moeder? Succes met schilderen!
    Enne Mir, misschien wil je mij nog eens uitleggen waar je precies sponsors voor nodig hebt. Ik snap dat er heel veel geld nodig is, maar stel dat ik een heel rijk persoon tegen kom die wil storten, vind ik het ook leuk om te vertellen wat er precies mee gedaan gaat worden.
    Je weet maar nooit....
    groetjes, Marjoke

  • 18 September 2007 - 14:12

    Anouk & Jeroen:

    Klinkt echt helemaal super. Ze mogen blij met je zijn daar. Alle lof aan jou hoor, want jij zit daar en wij hebben alleen maar centjes gegeven.

    Liefs,
    Anouk & Jeroen

  • 19 September 2007 - 13:28

    Addie:

    je schrijft dat je het gevoel hebt niets te hebben gedaan voor die straat kinderen behalve eten geven,ik kan me voorstellen dat dat zo moet voelen.Maar wat aandacht is voor ieder mens fijn ,dat moet ze toch ook goed doen.Het is denk ik frustrerend dat je de situatie waar ze in leven niet voor ze kunt veranderen.Ze zijn dan vast ook blij met je aandacht!Dat is ook iets voor ze doen!! Wat erg van idris dat hij hersenvliesontsteking heeft!je vraagt je inderdaad af of dat nog wel goed kan komen,komen z'n ouders wel eens op bezoek dat je weet?
    Geweldig idee van de pre-nursery.Wat kost het nu om iemand in dienst te nemen per dag/maand?
    Fijn dat we zo vaak iets van je horen via de site..
    Dikke kus en groetjes aan Esther
    mam

  • 19 September 2007 - 16:36

    Aad:

    Hoi Mirjam,weer met veel genoegen je verslagen zitten lezen en je foto's gekeken. Wat indrukwekkend allemaal,maar wat een armoe en ellende. dat er zoveel kinderen zijn die zomaar zonder moeder/vaderliefde op straat leven, gewoon hartverscheurend. Ik kan me voorstellen dat je het gevoel had dat je op dat moment niet veel voor ze kon doen, omdat er geen begin en eind is,maar je doet verschrikkelijk veel voor ze om er gewoon te zijn, eigenlijk zouden we allemaal een poosje zoiets moeten gaan doen dan is het geklaag in Nederland gauw over. Ik hoop dat het goed zal gaan met Idres, dat ze die hersenvliesontsteking goed gaan behandelen, want een kind met een handicap zal nog meer moeite gaan krijgen om te overleven.
    Nou Mir ik blijf je volgen.
    Liefs (tante) Aad

  • 20 September 2007 - 13:38

    Sari:

    Hoi Mirjam, eindelijk hebben we je gevonden, we deden steeds iets fout, maar nu is het gelukt. Geweldig wat jullie daar doen, we zijn trots op je.Veel sterkte met alles wat jullie ondernemen en we blijven je volgen.

    Groetjes en liefs van
    Ton en Sari.

  • 21 September 2007 - 09:53

    Kristin :

    Mirjam, ik ken u maar sinds kort maar ik vinden het fantastisch wat jij daar doet! ik zal uw bezigheden ook wat volgen via deze weg. Jij moet een groot hart hebben en veel doorzettingsvermogen om u voor al deze kinderen in te zetten. Maar je zal zoveel liefde terug krijgen... Ik denk dat de cultuurschok enorm was toen je daar toekwam, als ik de foto's zie is het verschil met hier nog groter dan ik dacht. Ik wens u en alle medewerkers veel sterkte, wees maar zeker dat jullie aanwezigheid iets betekend voor deze kindjes.
    Veel groetjes van Kristin (mama van Jeroen)

  • 21 September 2007 - 12:41

    Ton En Wil:

    Hallo lieve Mirjam,ik vind het weer een indrukwekkend verhaal ...ik denk dat deze straatkindjes... wel heel erg genieten met wat jullie voor ze organiseren... en snap best dat het frusterend is zoals je zegt dat ze weer de straat opmoeten..maar hebben dan toch het buikje weer gevult..

    O wat zielig voor dat jongetje Idris, ik hoop dat het ventje het haalt.. wat hebben wij het dan toch goed hier in Nederland.. maar ik denk ook dat hij nu antibiotica heeft gehad, en dan zal hij vast weer opknappen...

    Wat een super project lijkt mij dat..
    een heel goed idee, zo zijn er weer kinderen die opgevangen kunnen worden onder lieve mensen...

    Lieve Mirjam ik bewonder jou heel erg, dat jij dit zomaar kan en mag doen..

    Van uit de Strausslaan een heeeeeeeele dikke kusss..
    en tot het volgende verhaal.

    Liefs Ton en Wil.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Mirjam

Hee! Nou ik ga dus naar Kenia...voor een half jaar zelfs! Ik ga vrijwilligerswerk doen bij twee weeshuizen: Child Rescue Center in Thika en Dickens Children Center in Mombassa. 3 september stappen Esther en ik op het vliegtuig...we hebben er zin in!

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 108
Totaal aantal bezoekers 35854

Voorgaande reizen:

03 September 2007 - 03 Maart 2008

Mijn eerste reis

Landen bezocht: