Bush Camp

Donderdag avond terug gekomen van Bush Camp. Best wel heel erg moe, maar zeker voldaan, was het gevoel waarmee ik terug kwam.
4 dagen met 15 kinderen op kamp….Slapen in tenten; 24 uur per dag in de open lucht; wachthouden bij het kampvuur; zwemmen; game drives; regen, zon; liedjes zingen en de kinderen volop zien genieten.
Het kamp werd georganiseerd door Wings of support. Piloten en stewardessen van KLM en Martin Air leidden het kamp. Ze bezoeken projecten over de hele wereld en organiseren het Bush Camp al een aantal jaar. Er was veel leiding, dus ook erg veel aandacht voor de kinderen, waar ze zichtbaar van genoten. Ook voor ons was het gezellig weer is onder de Nederlanders te zijn, wel raar hoor!
We zijn het park binnengekomen als resident(inwoner van Kenia) d.m.v. ons CRC-pasje. Dit was heel fijn, want zo hoefde we bijna 50 euro minder voor de entree van het park te betalen.
Elke dag twee keer op game drive in Lake Nakuru National Park, heel leuk met de kinderen. Het park was erg mooi. Heel groen en het meer was prachtig, vooral met de roze waas van flamingo’s aan de randen. We hebben veel witte rhino’s en hyena’s gezien, elke keer weer bijzonder.
Al met al was het een hele leuke ervaring die ik niet had willen missen! Gelukkig hebben de kinderen die thuis bleven ook een heel leuk programma gehad dankzij de vrijwilligers die in CRC waren. Je kan zeker aan de kinderen merken dat ze allemaal weer leuke ervaringen erbij hebben en daarmee een hoop energie!
Wel weer heerlijk om in mijn eigen bedje te kruipen hoor, na 3 nachten in een koude tent op een dun matje.

Umoja
Anne en ik hebben op Bush Camp van de gelegenheid gebruik gemaakt CRC en Umoja Wetu te promoten. Iedereen was erg geinteresseerd, dus wie weet kunnen ze ons sponsoren… Esther en Rob hebben ook niet stil gezeten. Het bord waar de naam van het project op komt(bij het gebouw) is bijna af en kan dus bijna geplant worden. Het komt nu dus echt heel dichtbij. De 15 kinderen zijn geselecteerd en zijn bezig met de application forms; de laatste spullen worden gekocht en de laatste hand aan de schilderingen wordt gezet.

We zijn trouwens vorige week voor het eerst uit geweest in Thika. Echt raar, maar je hoofd staat daar hier echt niet naar. Maar toen we eenmaal met zn allen gingen was het wel heel gezellig en ook wel weer even lekker om te dansen. Het was alleen iets minder dat de wekker voor mij en Es gewoon om 5.30 uur weer ging om het brood voor de kinderen te smeren en ze naar school te brengen.
Ook hadden we die dag de begravenis van de accountant van CRC. Best heftig allemaal en een aparte ervaring, een Keniaanse begravenis.

Weer een paar dagen met veel indrukken dus, gelukkig krijg ik van veel indrukken ook wel weer heel veel energie! Begin kleine dingentjes van thuis wel te missen hoor!

PS De schilderingen zijn nog niet af hoor! Er komt hopenlijk nog wat groen en boompjes bij. Ik heb trouwens de tekeningen gemaakt en de olifanten geschilderd, maar de Mowgli en Baloe is made by Rene.